Großglockner
Het blijft altijd fascineren. De Bergen. Vandaag ga ik de Oostenrijkse Alpen verkennen.Tot nu toe heb ik hier rondgekeken zonder autokaart. Hoewel ik gisteravond wel een route heb opgezocht en uitgeschreven, lijkt het mij handiger om toch een goede kaart te kopen.Gisteren in Berchtesgaden geen kunnen vinden.
Na het ontbijt vertrek ik rond 8.30 uur. Om in Oostenrijk te komen moet ik of eerst naar het Noorden, of naar het Oosten richting Salzburg. Ik kies voor de noordelijke toegang. Via Ramsau rijd ik naar Schneitzreurt. Hier de 21 op welke bij de grens overgaat in de 178. Ik rijd door een mooi dal met aan weerskanten de bergen en bossen. In Lofer ga ik even op zoek naar een winkel of daar mogelijk autokaarten te verkrijgen zijn. In een toeristenbureau (vvv) koop ik een kaart. Lofer is een mooi lieflijk dorpje met een fraai kerkje. Vanuit Lofer neem ik vervolgens de 311 naar het zuiden. Bij Saalfelden kan ik de top van de Groβglockner al mooi zien liggen.
Ik blijf de 311 aanhouden naar Zell am See. Eenmaal in Zell am See zoek ik een parkeerplekje. In het centrum maak ik een korte wandeling langs de kade en op een terrasje pak ik een kop koffie. Het is er even lekker vertoeven. Want ook vandaag is het weer een stralende dag en stijgt de temperatuur met rappe schreden. Na Zell am See blijf ik aanvankelijk de 311 aanhouden om een paar kilometer verder de 107, De Groβglockner Alpenstraβe te nemen. Het is en blijft een prachtige weg, die mij langzaam dieper en hoger de Alpen in voert. Bij Ferleiten heb je het tol-station. Dit had ik niet eerder gezien op de kaart. Voor een somma van maar liefst € 35,00 kun je naar de hoogste berg van Oostenrijk (3.798m). Ik aarzel aanvankelijk toch, maar besluit wel om het te doen. Ik heb er achteraf geen seconde spijt van.
Het is een geweldige route met veel haarspeldbochten (23, allen genummerd) en je stijgt naar een hoogte van ca 2.300m. Onderweg veel punten waar je even kunt staan en genieten van de geweldige uitzichten over het dal, maar ook over de vele andere besneeuwde bergtoppen van de Großglocknergruppe. Bij Seidlwinkl even uitgebreid de tijd genomen voor foto's en wat eten. Daarna de weg vervolgd. Aanvankelijk zakken we nog naar een hoogte van 1.906m, om vervolgens weer te klimmen naar de hoogste pas van 2.506 m. Enkele kilometers verder kom ik dan bij het eindpunt aan: Kaiser Franz-Josefs-Höhe.
Een immens grote parkeergarage (gratis) herbergt de vele auto's. Vanaf het uitzichtpunt een prachtig gezicht op de top van de Großglockner en de Pasterze gletsjer. In het dal het gletsjermeer. Het is hier echt even genieten.Ook komt nog even een helikopter langs om goederen even verderop in de bergen te brengen. Na hier uitgebreid te hebben rondgekeken, rijd ik dezelfde route weer terug richting Zell am See. Ik vervolg mijn route via de 311 naar Bischofshofen. Onderweg helaas geflitst!. Vanaf Bischofshofen de 159 naar Hallein om even later de 160 en vervolgens de 305 terug naar Bischofswiesen.
Het was een geweldige mooie route. Tevens prachtig mooi weer gehad. Op de bergtoppen rond de 15-16 °C, beneden in het dal liep de temperatuur op naar 31-32 °C. Vandaag ca 300 km gereden. 's avonds en in de nacht nog een onweersbuitje gehad, maar daar weinig last van gehad.
Nog een rondje Oostenrijk
De volgende dag is weer een nieuwe verfrissende dag na de onweersbuien en regen. Het is eerst nog wel bewolkt. Ben vroeg op en neem dus weer alle tijd. Omstreeks 9.00 uur vertrek ik. Eerst naar Berchtesgaden, waar ik de afslag neem naar de Panoramastrasse, ofwel route 999. Een route die precies over de bergrug, over de grens van Duitsland en Oostenrijk loopt. Eenmaal boven heb je fraaie uitzichten over beide landen. Ook kun je in de verte Salzburg mooi zien liggen, zoals Schloss Hellbrun en natuurlijk Festung Hohensalzburg. Het is er eerst nog lekker rustig en kan dan ook genieten van de uitzichten. Maar als er dan twee busladingen met oudere mensen komen, ga ik toch maar verder. Bij Oberau neem ik weer de weg naar Afin, alwaar ik de snelweg 10 naar het zuiden neem.
Bij Gollig ga ik van de snelweg af om vervolgens via de 162 richting Abtenau te rijden door het Lammertal. Langs het riviertje De Lammer ontwaar ik op een gegeven moment een bordje van Klamme, ofwel een kloof. Niet veel later kom ik daar dan ook aan. Ik betaal de entree en ga naar binnen. Het is een mooie, niet al te lange kloof. Het is ongeveer een half uurtje en en dan weer terug. Het jammere is dat op het eerste gedeelte muziek is aangelegd. Muziek die ook niet past bij de omgeving. Ik maak hierbij mijn opmerkingen over. Blijkt dat op woensdag en zaterdag er muziek is, laat ik er net op woensdag zijn!
Na Altenau ga ik linksaf de 166 op, om uiteindelijk bij de Halsstattersee uit te komen. Hier ga ik linksaf, waar enkele kilometers verder de weg overgaat in de 145 naar Bad Ischl. Even verderop linksaf de 153 naar Weißenbach am Attersee. Het weer is drukkend en de bewolking neemt langzaam toe. Het is ook heiig waardoor de uitzichten niet altijd even helder zijn. Ook is de omgeving duidelijk minder spectaculair. Het gebergte blijft over het algemeen beneden de 1.800 m.
Ik maak vervolgens een volledig rondje om de Attersee. Bij Unterach am Attersee steek ik over naar de Mondsee. Via de 154 en 158 rijdt ik naar Salzburg, om vanuit hier terug te rijden naar Bischofswiesen. Na nog even boodschappen halen ben ik om 16.30 uur weer terug. Vandaag een rondritje van ca 250 km. In de avond een klein buitje gehad, maar het meeste onweer trok ten zuiden van ons langs.
