In de zomer van 2006 ben ik van 17 t/m 30 juni naar Zuid Frankrijk afgereisd. Doel was de Mt. Ventoux.

Een berg die veler wielerfanaten tot de verbeelding spreekt. Want wie kent niet de beelden van de kale lange top uit de Tour de France. Het kan soms raar spoken op deze berg. De Mt Ventoux markeert het voorgebergte naar de Alpen.

Hieronder mijn verslag en natuurlijk enkele foto's van mijn vakantie van 2006.

Zaterdag 17 juni vertrokken voor de rit naar het zuiden van Frankrijk. Plaats van bestemming is Bedoin. Een plaatsje ca 35 km ten noordoosten van Avignon. Vertrokken om 4.30. Tot Breda was het nog bewolkt maar daarna alleen maar zon. Onderweg vrijwel geen oponthoud gehad en kon dus vlot doorrijden. Dat betekende s'avonds om ca. half zes aangekomen op de camping.

Bij aankomst was het nog wel wat bewolkt, maar het was behoorlijk warm ca. 28 graden. De volgende dag brak de zon door. Rustig op de camping gebleven De dag daarvoor voldoende km (ca 1300) gereden dus hoef even niet in de auto te zitten. Maandag even wat boodschappen gedaan in het dorp.

Het is markt en dat betekent een gezellige drukte. De temperatuur loopt alweer vlot op. Nadat ik mijn boodschappen gedaan heb weer terug naar de camping. Hoofdzakelijk lekker bij het zwembad gelegen en zo nu en dan een frisse duik. Vandaag weer ruim 30 C. Aan het eind van de middag wordt in een tent op het terrein de voetbalwedstrijden van het WK uitgezonden. Er is niet al te veel belangstelling voor.

Verkenning van de Mt Ventoux

Maandag 19 juni ga ik de Mt. Ventoux verkennen Niet zoals zovelen op de fiets. Daarvoor heb ik de afgelopen jaren te weinig gefietst. De Mt Ventoux kent feitelijk drie aanrij / klim routes waarbij op een gegeven moment twee routes bij elkaar komen. Ik besluit om vanaf Malaucene te beginnen. Daarvandaan is het 26 km naar de top. De aanloop begint rustig maar na een paar kilometer zitten er een paar pittige stukjes in waarna het wederom overgaat in een geleidelijke klim. Allengs als je hoger komt wordt de begroeiing wat dunner. De laatste kilometers slingert de weg zich tegen de flanken van de top omhoog. Geen enkel boompje is er meer te zien. Eenmaal op de top is het een komen en gaan van wielrenners. De blik op hun gezichten zegt voldoende. Pijn, blijdschap en triomf sieren de getekende gezichten.

Naar Sederon

Ik besluit naar Sault te rijden. Een afstand van ca 20 km vanaf het Chalet. Ook hier weer afwisselend stukken steil en meer geleidelijk. Helaas schiet het niet erg op. Een camper manoeuvreert zich langzaam de berg af en de weg is te smal en te bochtig om in te halen. Pas vlak voor Sault is er de mogelijkheid om de camper voorbij te gaan. Ik rij door Sault en ga linksaf naar Aurel. Via Montbruns les Bains rij ik naar Sederon. De hele route is gewoonweg schitterend. Tussen de Bergen / heuvels door welke afgewisseld worden met paars gekleurde lavendelvelden. Het is vandaag erg heet. In de dorpjes is het stil op straat. iedereen zoekt de koelte van het huis op. Maar ik als toerist rijdt rond in een blikken auto (maar gelukkig airco) Bij het zwembad in Sederon haal ik even wat te eten en drinken.

Ik rijdt terug via Col D'homme Mort. Ook een lastig klimmetje naar 1212 meter. Ik rijdt zuidwaarts en via Ferrasieres nader ik St. Trinit. Je ziet het veel in deze omgeving. De dorpjes die gebouwd zijn op en rondom de heuvel. St. Trinit is hier een heel mooi voorbeeld van.   Direct na St. Trinit ga ik linksaf de D95 op. om vervolgens na 5 km rechtsaf naar Sault te gaan. ik rij vervolgens door naar de camping. om daar nog even lekker in het zwembad te gaan liggen. 

Naar Forcalquier

Ben ik gisteren meer de oostelijke richting aan het verkennen geweest. Vandaag pak ik meer het zuidoosten. De bedoeling is Forcalquier, Het eerste stuk van de route is mij nu al redelijk bekend. Namelijk de Mt ventoux op naar Le Chalet Reynard om vanaf daar weer af te dalen naar Sault. Vanaf Sault rijdt ik via St Trinit en Revest-du-Boin naar Banon. Hier neem ik de D950 om via Limans uiteindelijk uit te komen in Forcalquier. De route vandaag voerde eveneens door afwisselend bossen, lavendelvelden, akkervelden en bergen/heuvels. Al met een zeer mooie en afwisselende route. Vanuit Forcalquier neem ik eerst de drukke N100 richting Apt. Maar na ca. 8 kilometer verlaat ik de N100 om rechtsaf de D5 naar St. Michel te nemen. Vervolgens bij Val Marin linksaf de D8. Dit is een heel rustige weg, niet al te breed en voert door mooi bosgebied. Onderweg parkeer ik de auto even om wat te eten en een korte wandeling door het bos te maken. Het is echter bijna op het heetst van de dag en de vliegen e.d. plagen mij nogal. Dus het blijft bij een korte wandeling en zoek dan ook de koelte van de airco op. Via Carniol kom ik in Simiane. Daar neem ik de D18 naar St. Christol om vervolgens via Sault weer terug te rijden naar de camping. Al met weer ruim 180 km op de teller, maar zeker de moeite waard.

De volgende twee dagen blijf ik lekker op de camping rondhangen. Voornamelijk lekker bij het zwembad. Regelmatig een frisse duik, een boekje erbij en ik vermaak mij prima. Daar is vakantie toch ook voor, lekker relaxen en nietsdoen.

De Noordzijde van Mt Ventoux

Vrijdag 23 juni wil ik de noordkant van de Mont Ventoux verkennen. Ik besluit om via de top van de Mt. Ventoux te rijden. De reden hiervan is dat ik het monument van wielrenner Simpson die in 1967 hier verongelukt is, nog even wil bekijken. En dus beklim ik, met de auto, wederom de Mt. Ventoux. Het is weer druk met wielrenners. Op de steilste stukken zijn er regelmatig wielrenners die overgelopen zijn naar wandelaars. Anderen staan bijna, met de moed der wanhoop, geparkeerd. Ongeveer 1 km vanaf de top staat het monument. Vele bidons, remblokjes en andere fietsaccessoires liggen hier. Enfin de foto's spreken voor zich.
Na de top rijdt ik via Maulecene en neem de D13 naar Entrechaux. het aanrijden op Entrechaux is mooi. De oude ruïne die uitsteekt boven het dorpje. De fotocamera maar even aan het werk gezet, zie het resultaat hieronder. 
De D13 gaat over in de D5 , maar na ca 1 km ga ik rechtsaf de D40 op. Al na een paar kilometer valt het mij op dat het hier veel groener is. Het is duidelijk dat je je nu aan de schaduwkant van de Mt Ventoux bevindt. De weg slingert zich beneden door de vallei. Links en rechts wordt je dus omzoomd door de bossen en bergen. Ik rij helemaal door naar Brantes. Hier ga ik 'omhoog' naar de D72 om weer terug te rijden in westelijke richting.

Via de D72 rijdt ik door Eygaliers om even later weer op de D5 uit te komen. Het laatste stuk was weer iets minder leuk, je kon toch ook wel weer zien dat je verder van de Mt. Venoux af zat want de natuur is hier weer een stuk droger. Na een aantal kilometers valt mij een een kerkje op. Tientallen meters torent een klein kerkje boven het dorpje uit. Dichterbij gekomen zie ik dat het kerkje op een kleine rots staat. 

Na Pierrelongue rijdt ik door naar Maulecene om vandaar uit via de D19 terug te rijden naar Bedoin. Onderweg nog een aanrijding gezien. Zag er behoorlijk ernstig uit. Gelukkig niet al te veel oponthoud. Al moeten we wel door glas en dergelijke heen rijden. In de loop van de middag weer aangekomen op de camping. Vandaag toch weer bijna 160 km gereden, maar was wederom zeer de moeite waard, ondanks de hitte. Voldoende km in de been te hebben gehad blijf ik de komende 2 dagen weer rustig op de camping. Wat zwemmen, lezen en luieren. Zo nu en dan bekijk ik een voetbalwedstrijd van het WK in de tent, of eventueel s´avonds vlakbij het restaurant waar ze dan een groot scherm opzetten.

Grand Canyon Du Verdon

Vol trots (of is het chauvinisme) noemen de Fransen de Gorges Du Verdon het "Little Grand Canyon". De vergelijking gaat enigszins op, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat het er enigszins op lijkt, maar daar houdt die vergelijking wel mee op. Het gebied in de VS is vele malen groter en indrukwekkender, met veel grotere en diepere kloven. Ik kan uit ervaring spreken want heb zelf bij de Grand Canyons in de VS gestaan en er zelfs over gevlogen.

Toch zie je hier in Frankrijk, ook kloven en gote diepten. Als je niet in de mogelijkheid bent om naar de VS te gaan, en je komt wel in Zuid-Frankrijk, dan is het zeer zeker de moeite waarde. Maandag 26 juni ben ik hier naar toe gegaan. Vanuit Bedoin viel het mij echter nog tegen dat het zo ver was. Via Carpentras, Apt, Manosque en Moustiers -Ste-Marie gereden. Ik neem eerst de noordelijke route richting Castellare (D932) Aan het begin zie je grote meer Lac de Ste Croix liggen. Al vrij snel zie je de ravijnen liggen, met prachtige vergezichten. Het is hier redelijk druk. Vele malen stap ik even uit om wat foto's en videobeelden te maken. Halverwege sla ik linksaf de D23 op. Deze weg leidt je naar beneden door het dal. Halverwege echter kan en mag ik niet verder. Het tweede deel blijkt eenrichtingsverkeer te zijn en feitelijk had ik dus even moeten doorrijden om via die andere kant het dal in te rijden.

Het is mijn eigen schuld, want als ik mijn kaart goed had bekeken had ik het kunnen weten. Het wordt dus omdraaien en terugrijden. Ik rijd vervolgens door naar Point Sublime. Ook hier weer mooie gezicht op de rotsformaties en hoe de rivier hier haar weg vindt. Na enkele kilometers bij Point-les-soleis rechtsaf geslagen.om vervolgens via Trigance de zuidelijke route terug te nemen. Een blik op mijn benzinemeter doet mij even schrikken. Ruwweg rekenen doet mij vertrouwen Moustiers nog wel te halen al zal het waarschijnlijk net te zijn. Er zit echter niets anders op dan door te rijden want hier vind je toch geen pomp. Ook vanaf de zuidelijke kant prachtige mooie vergezichten. Na iedere bocht weer een ander uitzicht. Regelmatig maak ik een stop om e.e.a even vast te leggen voor o.a. deze site. Ik haal Moustiers uiteindelijk net, maar veel diesel heb ik niet meer over.Volgetankt rijd ik dezelfde route weer terug. Tegen 8 uur weer op de camping.

Toch ca 440 km gereden. Voor een verdere impressie van het gebied zeggen bovenstaande foto's voldoende.

Terug naar huis

Dinsdag en Woensdag blijf ik weer op de camping. Net zoals de andere dagen lekker luieren, zonnebaden, lezen. Ik besluit om in plaats van vrijdag weer huis te gaan, toch een dag eerder weg te gaan. Heb ik thuis nog de mogelijkheid om alles weer even op te ruimen. Dat betekent dus dat ik woensdagavond al wat begonnen met spullen inpakken zodat ik dondermorgen vroeg weg kan. Ik ben van plan niet rechtstreeks naar huis te rijden, maar toch even de Alpen wat meer in te rijden. Dat betekent dus via Gap en Grenoble.

De donderdagmorgen er al vroeg uit. Na het ontbijt de boel inpakken en inladen. Doordat ik al een groot deel woensdagavond heb gepakt gaat het lekker vlot en zo rond 9 uur vertrek ik van de camping.

Via Maulecene en Vaison rijdt ik naar Nyons. Vervolgens Serres om aan het eind van de morgen in Gap aan te komen. Ik rijdt Gap even in maar het is er behoorlijk druk. Het lukt mij niet een parkeerplaats te vinden. en gelet op de hitte besluit ik dan toch maar om door te rijden naar Grenoble via de Route Napoleon. Een mooie maar ook drukke route.

Ik ga Grenoble niet in maar rijdt door via de A48 naar de Lyon. Hier verrijd ik mij waardoor ik dwars door Lyon rijdt. Het geeft wat oponthoud maar uiteindelijk zit ik dan weer op de goede weg naar het noorden. Aanvankelijk was ik van plan in de buurt van Dijon te overnachten, maar gelet op de tijd (ca 17.00 u) besluit ik toch nog maar door te rijden naar Nancy. Ik rijd door naar Nancy-Noord. Na even wat zoeken vindt ik hier een Formule 1 hotel. Voor mij voor 1 overnachting voldoende. De volgende ochtend ca 8.00 u weer op pad. Vrijdagmiddag zo rond een uur of drie ben ik weer thuis in Drachten en zit mijn vakantie er op.