Dinosaurussen
We trekken verder de Gobi in. Afgelopen nacht was al behoorlijk warm. De komende dagen zal het alleen maar erger worden.
Om 7.00 u vertrekken we om nu daadwerkelijk de Gobi woestijn binnen te trekken. Na ca 2 uurtjes rijden komen we in een gebied waar de droogte en hitte maar al te duidelijk blijkt. De aardkorst is hier volledig uitgedroogd. Het zand lijkt gebakken. Er overheen lopend knapt de bovenste laag.
Even later gaan we nog een kleine wandeling maken, om daarna door te rijden naar de Mongolian Gobi gerskamp nabij Bulgan en de Bayanzag rotsen. (rode rotsen). Hier heeft de Amerikaanse paleontoloog Roy Chapman in 1922 diverse botten en eieren gevonden van dinosaurussen. We arriveren hier tegen 12.00 u. Het weer is echter niet zo zonnig. De gehele morgen is het al bewolkt en ontzettend heiig (stof?) in de woestijn. De temperatuur is echter al ruim boven de 30° C. Na de lunch houden we een siësta. Rond 17.00 u vertrekken we naar de Bayanzag rotsen. Vanaf onze ger kamp kunnen we de rotsen zien, doch is nog wel een redelijke afstand. Aangekomen op de rotsen steekt de wind behoorlijk op. Ik heb nog wel gelegenheid om wat foto’s en 
videobeelden te nemen, doch de wind wakkert hard aan richting windkracht 6 of 7. En waaiend over de woestijn brengt hij dan ook het nodige zand mee. De zandkorrels striemen hard in onze gezichten. We gaan dan ook terug naar de busjes. Een aantal bezoeken het aldaar aanwezige kleine museumpje (in een gers-tent). We wachten nog even, doch het blijft hard waaien en dus keren we weer terug naar ons kamp.
We hebben nu nog voldoende tijd over en leert Adila ons het spel Paardenrace. Met een soort dobbelsteen, Er zijn 4 zijden die iets voorstellen: Paard, kameel, schaap en geit. Je gooit met 4 dobbelstenen. Gooi je een paard, dan mag je paard een stap naar voren doen. Twee paarden, 2 stappen etc. Gooi je een combinatie van 1 paard, 1 kameel, 1 geit en 1 schaap, dan mag je ook 4 stappen naar voren. Wie het eerst over de finish is heeft uiteraard gewonnen. Een mooie gelegenheid voor ons om het tellen in het Mongools te leren + enkele woordjes, zoals de dieren als hier genoemd.
Nadat het spel is afgelopen kunnen we gaan eten en de eerste warme nacht doorbrengen in de woestijn.
|
Dag karakteristieken |
||
|
Ochtend |
 |
26°C |
|
Middag |
 |
36°C |
|
Avond |
|
28°C |
De kamelenrit
Wederom om 5.30 u opgestaan. Bij het krieken van de dag is de temperatuur al ruim boven de 20° C. Ook vandaag zal het lang bewolkt blijven.
Vandaag ook weer een lange en warme rit. Onderweg maken we een stop bij een drinkwater put voor het vee. Twee jonge meisjes halen hier met een lange stok en stuk touw met daaraan een zak het water op, om deze leeg te gieten in een betonnen drinkwater bak. De paarden drinken hier gulzig van. Als hun dorst is gelest, is het de beurt aan de schapen en geiten.
Na een aantal uren door de eindeloosheid van de Gobi te hebben gereden komen we rond het middaguur aan in Khongor. Vlakbij de zandduinen van de Gobi woestijn. Deze duinen is een rij van ca 120 km lang en op zijn breedst ca 12 – 16 km. De hoogste duin is rond de 200 meter. Anders dan de duinen in de Namibische woestijn die ik heb gezien is dit zand lichtgeel tot bijna wit.
Na het eten houden we weer onze siësta. Ook nu hebben we weer een keuzemogelijkheid. Duin klimmen of kameel rijden. Gelet op de warmte en hoogte houd ik het voor kameel rijden. Dit is tenslotte iets wat ik nog nooit heb gedaan. En dus kan ik een nieuwe ervaring aan mijn leven toevoegen.
We rijden in een klein halfuurtje naar een kamelenfamilie. Na het traditionele welkom, met een slokje melk, worden de kamelen klaargemaakt. We krijgen enkele instructies. Bij sommigen is toch nog wel een beetje de angst. Nadrukkelijk wordt gevraagd of we geheel zelfstandig gaan rijden of dat er begeleiding aanwezig is. Uiteindelijk gaan 3 mensen mee. Twee leiden de eerste kamelen al lopende. Terwijl de derde op een kameel met ons meerijd. De kamelen worden niet aan elkaar gebonden, zoals je soms wel ziet, doch blijven allemaal verder los lopen. Wanneer de kameel omhoog komt of weer gaat liggen is het toch wel wat schrikken. Je moet je even goed vasthouden aan de voorste bult anders kieper je er voorover van af. Maar verder valt het alleszins mee. Natuurlijk schommel je misschien wel wat meer dan op een paard, maar gewoon je laten meedeinen in het ritme van de kameel. Alleen het ‘besturen’ is wel wat lastig, want de beesten zijn zeer eigenzinnig en willen het liefst achter hun eigen maatje rondlopen.
We lopen naar de zandduinen, waar we een korte stop maken en zelf eventueel ook nog even het duin kunnen oplopen. Na een kwartiertje klimmen we weer op onze kameel om terug te keren naar de familie. Na hen bedankt te hebben keren we weer terug naar ons kamp.
De temperatuur reikte vandaag tot zo’n 40 °C.
|
Dag karakteristieken |
||
|
Ochtend |
|
26°C |
|
Middag |
|
40°C |
|
Avond |
|
32°C |
In de Gobi woestijn
Waren we gisteren wat naar het westen getrokken. Vandaag gaan we naar het oosten en rijden door het Gurvan Sayhany Nuruu National Park. We bevinden ons nu ca 250 km vanaf de Chinese grens. Bij het Hovsgul meer zaten we op ca 150 km vanaf de Russische grens.
Ook vandaag is het bij het opstaan om 5.30 weer ruim boven de 20 °C. Reisdoel vandaag is de Yolvallei.
We rijden door afwisselende landschappen. Dan weer grote dorre vlakten, dan weer door meer heuvelachtig gebied. Onderweg vlakbij de bergen maken we een stop. We ontwaren bovenop de bergtop een bergschaap. Prachtig steekt hij af tegen de lucht met zijn grote horens. Helaas ben ik te laat voor een foto of camerabeeld. Slechts een tel laat hij zich zien en verdwijnt dan weer. Even later op de steppe zien we een aantal gazellen. Onze chauffeur (1) gaat er achteraan. Met snelheden tot wel 80/90 km per uur achtervolgt hij de gazelle. Het gaat te snel en te hobbelig om een goede foto te maken. Uiteindelijk is de gazelle ons te snel af en verdwijnt naar de einder.
Later spotten we nog een groepje gazellen. Deze zouden achterna gezeten worden door een wolf. Die heb ik echter niet waar kunnen nemen.
Even voor 15.00 arriveren we in de Yolvallei. Een smalle ravijn van ca 8 km lang. Na ca 2 km is de kloof dusdanig smal dat er beneden geen zon komt. Hierdoor loopt de temperatuur hier niet zo hoog op en komt het voor dat er tot in juli hier nog ijs ligt. Vooraf werd aan ons kenbaar gemaakt eventueel warme kleding (lange broek, trui of jas) mee te nemen. Achteraf totaal overbodig. Het is een mooie tocht hiernaar toe. Omringd door de bergen en begeleid door een vriendelijk kabbelend stroompje loop je naar de plek waar het brok ijs ligt. Het is wel iets koeler hier, maar zeker nog wel boven de 20°C.
Natuurlijk moet het ijs even aangeraakt worden. Het is ongeveer 10 meter lang, 3 meter breed en ca 40 cm dik. Ongetwijfeld zal het binnen de kortst keren verdwenen zijn bij de huidige temperaturen. Na de foto’s en even lekker genietend van de omgeving keren we weer terug naar onze busjes.
Daarna is het nog ruim een uur rijden naar onze volgende kamp, enkele km buiten Dalanzadgad in “the middle of nowhere”.
|
Dag karakteristieken |
||
|
Ochtend |
|
26°C |
|
Middag |
|
41°C |
|
Avond |
|
32°C |
Witte Stoepa's
Weer het gebruikelijke tijdstip en dus ook weer vertrek om 7.00. Het zonnetje schijnt en dus belooft het ook weer een warme dag te worden. Uiteindelijk zal inderdaad het kwik weer blijven steken rond de 41°C. We hebben vandaag de hele dag zon. Pas in de avond komt er wat bewolking opzetten.
Opnieuw rijden we door een afwisselend landschap van grote vlakke kale vlakten en heuvels. Onderweg maken we verschillende stops. Rond twaalf uur komen we op een punt waar we een schitterend uitzicht hebben over de vlakte, maar meer nog eigenlijk direct onder ons. In een klein gebied zien we allemaal heuveltjes met verschillende kleuren van geel, wit, rood, roze. Tel daarbij op de steile rotsen waar we ook tegenaan kijken, geeft dit een schitterend beeld. Uitgebreid kunnen we hier foto’s maken. Daarna rijden we 
naar beneden en rijden aan de zijkant over de heuvels. Een paar kilometer verder rijden we langs een soort bron. Het is hier opmerkelijk iets groener en er groeien zowaar een aantal bomen. Nog een paar kilometer verder is ons kamp. Hier horen we dat onze vorige stop al bij de “witte stoepa’s” was, ofwel Tsagaan Suvarga. Het roept enige ergernis op bij een aantal van ons, waarom het ons niet eerder werd verteld. Graag hadden een aantal nog even beneden willen kijken en foto’s nemen.
Vlakbij ons kamp is ook een grot. Het is de bedoeling dat ook deze wordt bezorgd. Het zorgt helaas weer voor de nodige irritaties. Uiteindelijk gaat 1 iemand met een chauffeur naar de witte stoepa’s. De andere gaan naar de grot. Helaas is deze niet zo bijzonder. We kruipen door een ca 15 meter lange grot, waar verder niets bijzonders te zien is.
’S Avonds bij het eten wordt e.e.a. nog even aangekaart. Uiteindelijk wordt besloten dat we morgenochtend nog even een stop maken onderaan bij Tsagaan Suvarga, zodat we vanuit die positie ook nog de nodige foto’s e.d. kunnen maken.
|
Dag karakteristieken |
||
|
Ochtend |
|
27°C |
|
Middag |
|
41°C |
|
Avond |
 |
32°C |
Rotstekeningen
Als beloofd maken we de stop bij de Tsagaan Suvarga. Dit doen we nadat we wederom om 5.30 u zijn opgestaan bij een mooie blauwe lucht en zonnetje.
En dus is het vertrek weer om 7.00 u. Opnieuw wacht ons weer een warme dag. Net als gisteren rijden we ook vandaag weer in Noordelijke richting. Het beeld van de afgelopen dagen verandert nauwelijks. Grote kale vlakten, alleen begroeid met kleine polletjes, waardoor het toch nog enigszins groen aandoet. Zo nu en dan hebben we mooie uitzichten wanneer we een heuvelrug oversteken.
Even na Mandalgovi, waar we een korte stop hebben gehouden zodat we weer wat drinken en/of snacks e.d. konden inkopen, zien we in de verte dat een familie nomaden begint met het opzetten van een ger. We rijden ernaar toe en een paar helpende handen zijn zeer welkom. Binnen een halfuur staat de ger. De bewoners waren maar wat blij met onze hulp. D0ordat de mannen slechts met hun tweeën waren en er een harde wind stond zou het voor zeker langer hebben geduurd.
Hoe wordt zo’n ger opgebouwd:
- Eerst wordt een soort schaarhek in het rond geplaatst, met de deur naar het zuiden;
- Daarna worden aan de twee palen in het midden van de ger het “dakwiel” geplaatst;
- Vervolgens worden stokken / dakliggers in het wiel gestoken en met een simpel touwtje aan het schaarhek gebonden;
- Vervolgens worden de twee of drie lagen tentdoeken op het dak gelegd;
- Daarna wordt het tentdoek om het schaarhek gehangen, welke vastgebonden wordt met lange touwen/linten;
- Klaar is de gers.
- Daarna kan de gers worden ingericht.
Na de dankbetuigingen in ontvangst te hebben genomen vertrekken we verder naar onze eindbestemming: Baga Gazaryn chuluu. Vlak voor we deze vallei binnenrijden hebben we vanuit de ‘bergpas’ een schitterend uitzicht over deze vallei. Een vallei die gekenmerkt wordt door de rotsformatie die de vallei omzomen. Aan het eind van de vallei staat onze gerskamp. Dicht tegen de rotsen. We arriveren hier rond 15.30 u.
In die rotsen zijn enkele rotstekeningen te vinden. We vinder er twee, maar er zouden meer moeten zijn. Het valt echter behoorlijk tegen. Ook Adila weet niet precies waar ze zijn en we mogen zelf op zoek. Al met al valt het wel wat tegen. Ik neem even de tijd voor mezelf en al zittend op een rots kijk ik naar de geiten die hier op en rond de rotsen klauteren.
|
Dag karakteristieken |
||
|
Ochtend |
|
27°C |
|
Middag |
|
38°C |
|
Avond |
|
30°C |
Nomaden
Er wacht ons weer een lange en warme dag. We vertrekken weer vroeg en rijden verder naar noord(west)en richting het Khustai National Park. Onderweg weer de nodige stops. Bij een meertje lest een kudde schapen en geiten hun dorst. Verderop bij een ander meertje/rivieren zoeken paarden verkoeling in het water. Hier eten we ook onze lunch picknick. Langzamerhand merken we dat we de Gobi woestijn verlaten. Het wordt weer groener en zien meer gras. Eindbestemming vandaag is een nomadenfamilie waar we de nacht zullen doorbrengen.
Een aantal keren rijden we verkeerd maar gewoon het land oversteken en je komt vanzelf op een andere weg. Toch moet onze chauffeur 2x de weg vragen. Uiteindelijk bereiken we rond 16.00 u de desbetreffende familie.
Van de Mongoolse reisorganisatie heeft men wat extra spullen gekregen zodat wij hier kunnen overnachten. Na het traditionele welkom hebben we even tijd voor onszelf. Een week Gobi met temperaturen van rond de 40 C hakt er echter wel in. Iedereen is moe en een aantal uurtjes nietsdoen is op zich wel even lekker. Echter gelegenheid tot het nemen van een douche is er niet. Het eten is eenvoudig, pasta met wat groente en zelfgemaakte yoghurt. Na het eten wordt er wodka gedronken en gezongen.
Een aantal mensen kiezen ervoor om buiten te slapen. Echter wanneer we naar bed gaan steekt er een behoorlijk harde wind op. Omdat het ook dreigt te gaan regenen besluiten ze om toch maar met zijn allen in de tent te gaan slapen.
|
Dag karakteristieken |
||
|
Ochtend |
|
25°C |
|
Middag |
|
37°C |
|
Avond |
|
28°C |
Przewalski paarden
Onze voorlaatste dag in Mongolie. Na uitvoerig de familie bedankt te hebben voor hun gastvrijheid vertrekken wij verder het Khustai National Park in. Doel zijn de Przewalski paarden (in het mongools takhi genoemd). Dit oorspronkelijke Mongoolse ras werd met uitsterven bedreigd. In 1992 zijn deze paarden vanuit Europa, waaronder uit Nederland, weer uitgezet (25 stuks). In bijna 20 jaar tijd is de kudde paarden uitgegroeid tot een aantal van ca 270 stuks.
Op de eerste locatie waar we naar toe rijden zien we in de verte inderdaad een klein groepje. Voorzichtig lopen we ernaar toe. Maar al vrij vroeg zien de paarden ons en gaan ervandoor. Dus rijden we weer een klein stukje terug om daarna verder te rijden. Even verderop zien we meerdere kuddes vlak langs de weg en dus kunnen we volop foto’s maken van deze specifieke wilde paarden.
Na ruim een uur rijden arriveren we dan eindelijk weer op een asfaltweg. Nu is het nog bijna 2 uur rijden en bevinden we ons weer in de hectiek van Ulaanbataar.
’s Middags hebben we nog even tijd voor wat winkelen en onze koffers opnieuw in te pakken. Een warme douche zit er helaas niet in. De stadsverwarming van UB doet het al 4 dagen niet meer. Wel heeft het Hotel een boiler, maar ook daarvan is de capaciteit beperkt.
’S Avonds hebben we de chauffeurs nog uitgenodigd om op onze kosten met ons te eten in een wok restaurant. Het wordt een gezellige avond, waar we onze eigen vip-ruimte hebben in het restaurant. Na het eten wordt buiten afscheid genomen van Chouga, Chem en Adaam. Onze laatste warme nacht in Ulaanbataar gaat in.
|
Dag karakteristieken |
||
|
Ochtend |
|
19°C |
|
Middag |
|
28°C |
|
Avond |
|
18°C |
Chengiz Khan
Vandaag gaan we terug naar Nederland en nemen afscheid van het land van Chengiss Khan, Mongolië.
De wekker gaat al om 4.30. Rond 5 uur vertrekken we naar Chengiss Khan International Airport van Ulaanbataar. Het inchecken duurt hier lang. Uiteindelijk vertrekken we met een halfuur vertraging richting Moskou. In Moskou mogen we ons bijna 8 uur gaan vermaken, voordat onze vlucht naar Amsterdam gaat. Op een record warme dag voor Moskou mogen we wachten in een evenzo hete luchthaven. Ik vermaak mij wel met mijn boek.
Met ca 20 minuten vertraging vertrekken we uit Moskou om rond 18.25 te landen op Schiphol. Gelukkig heb ik vrij snel mijn koffers en na afscheid genomen te hebben van mijn reisgenoten vertrekken we rond 20.15 u van Schiphol. Tegen 22.00 u stap ik mijn eigen vertrouwde woning weer binnen. Een koffer vol herinneringen, ruim 1200 foto’s en een paar uur video rijker.
