Naar Aqaba

En zo breekt er weer een nieuwe dag aan. Vanmorgen alweer vroeg uit de veren. De ochtendtemperatuur gaat rap omhoog als de zon erbij komt. Vroeg was het al ca 30 graden. Een klein wandelingetje gemaakt en op de rotsen geklommen. Van daaruit een mooie uitzicht over het kamp en de vallei waar we verblijven. Het is nog even wachten tot ons ontbijt er is. Die arriveert zo rond 8.00 uur.

De mensen die nog een kamelenrit geboekt hebben gaan zo rond 9.00 vertrekken voor hun tocht op de kamelen naar het dorp. Wij gaan weer met de jeeps. Als we linksom gaan zien we het dorpje al. Blijkt dat we dus maar 1 a 2 km van het dorp vandaan zitten. Daar is het nog even wachten tot de kleine kamelenkaravaan ook is gearriveerd.

We stappen over in de bus en rijden vervolgens naar Aqaba. Een klein uurtje rijden. Het weer is ook hier aan de monding van de rode zee nog bloedje heet. Het is en blijft heiig en een benauwende warmte. In Aqaba nemen we afscheid van Omar, onze lokale gids en de chauffeur. In het Hotel bespreken we nog even het programma en de mogelijkheden. Vrijwel de gehele groep, gaat morgen mee met een boottocht inclusief snorkelen, zwemmen, relaxen, en voor zaterdag naar een prive-strand met zwembaden e.d.

Ik ga die middag nog even met een groepslid, Yvonne, een korte wandeling maken door het oude gedeelte van Aqaba. Bij een kleine pizzaboer halen we een kleine pizza en wat drinken. In het tegenover liggend park nuttigen we deze. Het is echter ontzettend benauwd en warm. Later hoorden we dat het zo rond de 42 graden was. Ook voor Jordaanse begrippen uitzonderlijk heet. We gaan nat van het zweet weer terug en relaxen die middag verder bij het zwembadje van het hotel. ‘s Avonds met nagenoeg de gehele groep uit eten bij restaurant Ali Baba. Na afloop daarvan ga ik met nog Rene, Janis en Yvonnen bij een restaurant vlakbij ons hotel nog een biertje drinken (Niet bij ieder hotel/restaurant is alcohol verkrijgbaar. We zitten gezellig na te tafelen tot rond 23.30 u.

Snorkelen

Zeer tegen de gewoonte in vanmorgen pas rond 8.00 uur op. Na het ontbijt gaan we lopend naar de fishermans warf, alwaar we vertrekken voor een boottocht van ca 4 uur op de Rode zee, met de mogelijkheid tot snorkelen. We varen eerst een klein uurtje langs de Jordaanse kust. Overigens is het vandaag goed helder weer en kunnen dan ook Israël en Eilat duidelijk zien liggen. Wanneer we de eerste snorkelplaats bereiken gaat de boot voor anker en kunnen we de duikbril en flippers aandoen. Het is even een frisse duik in het water (ca 21 c). Helaas wil het snorkelen bij mij niet zo goed. De “smaak” van het mondstuk doet mij steeds kokhalzen, met als gevolg dat ik ook regelmatig het zoute zee water binnenkrijg. Wel ga ik zo nu en dan even met de duikbril net onder water en dat geeft mij al een mooie indruk van het koraal en het heldere water.

Even later gaan we een paar honderd meter terugvaren en iets dichter bij de kust. Ik ga wederom te water maar zal de snorkel niet gebruiken. Korte flitsen via de duikbril laten mij mooi koraal zien. Niet veelkleurig, maar duidelijk is de structuur te zien. Ook zie ik verschillende soorten visjes, w.o. de orange coral fish (mooie oranje visjes) er omheen zwemmen. Geeft een prachtig beeld. Het water is ook zeer helder. Nadat een ieder is uitgesnorkeld, heeft de bemanning ondertussen de barbecue aangezet. Genietend van kip en salades, en daarna relaxen van een uurtje op de boot, maakt het heerlijk vertoeven op de boot en op de Rode Zee. Even na twee uur zijn we weer terug in de haven.

In de namiddag ga ik wederom met Yvonne, Renee en Janice een rondje maken door de oude binnenstad. Eerst lopen we langs de Al-Sharif Al-Hussein bin Ali Moskee, om vervolgens even over de boulevard te lopen. Leuk om te zien hoe de Jordaniërs zich hier vermaken. Vervolgens gaan we de kleine straatjes van de oude binnenstad in. Er is nu veel bedrijvigheid, w.o. markt. We slenteren hier wat rond en verbazen ons over de winkeltjes en marktkraampjes. Rond 19.30u zoeken we weer een restaurant op. Nu schuin tegenover Ali Baba. Het is niet echt een succes. Ook veel verwarring bij het afrekenen. Om ons alcoholpeil op te houden gaan we naar ons vast stekkie bij het Folka Restaurant. Het wordt een gezellige en dolle avond. Want er schuiven nog twee dames bij Marian en Lieneke (moeder en dochter). Een vreemd iets in Aqaba is dat 's avonds zo tussen 22.00 en 24.00 jongeren in versierde koetsjes, met allerlei franje, lichtjes en muziek men een rondritje maakt door de stad. Wat de precieze bedoeling hiervan is, is mij niet geheel duidelijk. De dames in ons gezelschap lijkt het ook wel wat. Via de obers wordt een wagentje geregeld en onder veel hilariteit gaan de dames tegen betaling, een klein rondje maken. Omdat het helemaal niet de gewoonte is dat toeristen hiervan gebruik maken, levert het veel bekijks, foto’s en video’s van de plaatselijke bevolking op.

Aqab, Berenice resort

Ook vandaag is het goed helder weer. Met Rene en Janice ga ik naar een oud fort toe met daarbij een klein archeologisch museum. Veel stelt het echter niet voor. Wat dat betreft zou men hier op toeristisch gebied nog wel wat kunnen doen.

Om 11.00u gaan we met de gehele groep met de bus naar een privé-strand (Berenice Beach Club), ca 10 km ten zuiden van Aqaba. Naast het strand zijn hier nog een aantal zwembaden en kun je snorkelmateriaal huren. Hier verblijven we tot 17.00 uur. Er is gelegenheid tot zonnen op het stand, snorkelen of zwemmen in de zwembaden. 's Avonds hebben we in het hotel onze laatste gezamenlijke lunch. Ehab Dous wordt nog bedankt voor zijn begeleiding. Na afloop zoeken we weer onze vaste stekkie op voor een drankje. Anderen gaan nog even slapen, want het is de laatste avond. Slechts nog een paar uurtjes en dan vangt de reis terug naar Nederland aan.

Terugreis

De terugreis begint om 01.00 u 's nachts. Dan worden we “gewekt” en maken ons klaar voor de terugreis. Om ca 04.00 u vertrekken we uit Aqaba naar Istanbul. De groep vertrekt vervolgens om 8.20u, terwijl ik nog moet wachten tot 11.00u voor mijn vlucht. Vandaag gelukkig geen vertragingen. 13.45 u ben ik weer in Nederland. Uiteindelijk om ca 16.40 ben ik weer in Drachten.

Terugkijkend een mooie, maar warme vakantie gehad. Hoogtepunten waren ongetwijfeld Petra en de Wadi-Rum. Bij laatstgenoemde was het echter jammer dat er zoveel stof in de lucht zat. Niettemin heeft de rondrit wel een goed beeld gegeven van dit gebied. Wat betreft de bevolking kan gesteld worden dat het zeer vriendelijke mensen zijn. De meesten kennen ook wel Engels. Dat hoeven dus zeker geen belemmeringen zijn. De bezochte plekken zijn echter eigenlijk ook wel de bekendste en mooiste (toeristische) plekken. Misschien dat Amman, de hoofdstad, nog iets te bieden heeft. De afstanden zijn ook goed berijdbaar en de wegen zijn ook goed te noemen. Al met al dus weer een mooie vakantie en een beetje kunnen proeven aan het ‘Midden Oosten’.