Naar het zuiden

Voor vandaag staat er een lange tocht op het programma. Ik ga het Northland verlaten om te vertrekken naar de Coromandel. Een gebied in het Noordoosten van Nieuw Zeeland. Omstreeks 8.35u vertrek ik uit Opononi om in Omapere bij de info-kosk mijn weblog bij te werken. Kost toch nog weer ruim een half uur. Daarna rijd ik naar het Waipoua Forest met zijn Kauri bomen. Ongeveer 35 km ten zuiden van Omapere.

Deze werden vroeger veel gebruikt voor o.a. de hars en door zijn dikte ideaal voor de houtbewerking. Vandaag de dag wordt dat niet meer gedaan. Nu worden ze beschermd. Zoals de oudste. Met een omtrek van ruim 18 meter en een hoogte van 30 meter. Helaas heeft de kruin al het nodige te lijden gehad. Even verderop bevind zich de een na grootste Kauri boom, en de Four Sisters. De Four Sisters komen met zijn vieren uit 1 wortelgestel. Is wel leuk om te zien, maar wel een probleem om ze een beetje goed op de foto te krijgen. Dat geldt ook voor de een na grootste , Te Matua Ngahere. Deze heeft nog wel een mooie kruin. Dan is er nog een wandelpad naar de 7e grootste. Echter volgens het bordje is dit 45 minuten wandelen. Voor mij betekent dat dan ongeveer 25 minuten. Gelet op de rit die ik nog voor de boeg heb, laat ik deze Kauri-boom voor wat het is. Via de hw 12 rijdt ik naar het zuiden. Regelmatig mooie vergezichten over de heuvels en de zee, die een paar kilometer van de weg afligt. Het landschap komt nu allemaal redelijk bekend voor. De weg kronkelt zich over en om de heuvels. Het betekent echter wel dat het niet altijd even vlot doorrijden is. Het weer is mooi zonnig tot half bewolkt. Wel weer een sterke zijwind. In Dargaville wordt het inwendige van de camper weer even gevoed. Bij Ruawai maakt de weg een scherpe bocht naar links om 51 km verderop bij Brynderwyn op de hw 1 te komen.

Ik ga riching Auckland, maar bij Wellsford pak ik de 16. Deze gaat voor een deel om Auckland heen. In Auckland kom ik wederom op hw 1. ik volg de borden Hamilton. Na de rust van het Northland is het behoorlijk druk op deze zondag in Auckland op de hw. Alles staat goed aangegeven en al vlot rijd ik Auckland weer uit. Bij Papakura nuttig ik een bakje koffie in het wegrestaurant. 20 km verderop verlaat ik hw 1, om via hw 2 naar het oosten te rijden richting Tauranga. Ik kom uiteindelijk uit bij Waihi om daar de camping te zoeken. Vlot gevonden en om 16.30 u rijdt ik de camping op. Vervolgens eten en douchen. Daarna nog even de foto´s downloaden en het verslag bijwerken. Rond 23.30 kruip ik mijn nest in.

Het weer vandaag was verder prima. Over het algemeen wisselend bewolkt met een felle zon er tussen. Wel een stevig westenwindje, wat het rijden niet altijd gemakkelijk maakte. Ongetwijfeld heb ik vandaag de meeste kilometers gemaakt: bijna 500 km.

Kerst in Nieuw Zeeland

Gek eigenlijk, een temperatuurtje van net boven de twintig en ik loop lekker over het strand van Waihi Beach. Eigenlijk totaal geen idee dat het kerst is. Komt ook omdat de kerst-uitingen hier in Nieuw Zeeland maar heel spaarzaam zijn. Slechts een enkele winkel heeft wat kerstversieringen in de winkel hangen. Ik ga het vandaag wat rustiger aandoen na die lange zit van gisteren. S´ochtends om ca. 8.00u opgestaan. Het lijkt eerst nog behoorlijk bewolkt maar gaandeweg de morgen komt de zon door. Toch zie je net buiten de camping donkere wolken hangen en je ziet ook dat het daar regent. Zo nu en dan krijgen wij daar wat spettertjes van. Is niet veel, je wordt er niet nat van. In het zonnetje een kop koffie en een boekje. Lekker het luie vakantiegevoel. Toch ben ik ook nog wel wat actief geweest. Namelijk even de was gedaan. Het dekbed laten uitwaaieren. De camper uitvegen. Dus behoorlijk ´druk´ gehad. De was daarna op een lijntje opgehangen die bij de camper is meegeleverd, inclusief knijpers.

Rond 13.20 u haal ik de was weer binnen om daarna toch nog even rond te toeren. Ik tank de camper eerst weer even vol en rijdt dan via de 25 naar Tairua aan de kust. Daarna pak ik de 25a richting Thames om vervolgens weer via de 12 naar Waihi te rijden. De zon is inmiddels weer wat meer verdwenen en komt slechts zo nu en dan door. Het blijft wel droog. Vanaf de 25a krijg je wel een goed beeld van de Coromandel. Rond 18.00 u ben ik weer op de camping nadat ik 231 km asfalt onder mij weg heb zien glijden. Ik vraag bij de receptie even na waar ik morgen het best kan zijn in en rond Roturoa. Ik zie dat ze daar ook een pc hebben en of ik daar dan ook gebruik van kan maken. Dit is geen probleem. Na het eten proberen we het maar het wil helaas niet lukken. Dus dan eerst maar even douchen en de afwas doen. Vervolgens dit verslag weer even helemaal bijwerken.

Zwaveldampen

Opgestaan om 7.00u. Na het gebruikelijke ritueel, vertrokken om 8.00u. Via Tauranga verlaat ik de kust om in zuidwestelijk richting te rijden. Na een kleine 80 km kom ik via hw 33 aan in Roturoa. De zwaveldampen zijn al duidelijk te ruiken. Volgens de campingeigenaar zou ik naar Hells Gate moeten gaan. Die ben ik al voorbij, dus ik keer en rij de 5 km terug. Daarna snel gevonden. Hells Gate bestaat voornamelijk uit modderpoelen. De lieftallige dame aan de kassa wil mij maar wat graag een modderbad verkopen. Ik bedank hier toch vriendelijk voor. Het is wel leuk te zien al dat borrelende modder, maar echt spectaculair is het niet. Na ruim een uur heb ik het hier wel bekeken. Terug in Roturoa zoek ik eerst een internetcafe. Deze heb ik gelukkig snel gevonden. Vervolgens is het eindelijk weer de web-log bijwerken. Inmiddels zijn er al de nodige reactie geweest op de web-log. Veel met kerstwensen. Doe die natuurlijk ook even terug. Na ruim drie kwartier is alles weer een beetje bijgewerkt. Rond het middaguur vertrek ik weer uit Roturoa. Bij het uitrijden kom ik langs een Termal Park zoals het hier heet. Ik rijd deze eerst voorbij want mijn doel is Waimangu. Daar zou ook een heel mooi Termal Park (Volcanic Valley) moeten zijn.

The hotsprings and termal Area nabij Waimangu

Onderweg eet ik eerst even wat langs de kant van de weg. Als ik weer verder rij, blijkt het park een kilometer verder. Het blijken een aantal meertjes te zijn in een vallei. Tot het laatste meer (Lake Rotomahana) is het ongeveer 3.8 km. Gewapend met video en fototoestel zet ik de pas er in. Eigenlijk valt deze route niet te beschrijven. De foto´s zullen later meer zeggen. Ook het weer werkt ontzettend mee. Beneden in de vallei is het echt warm, zo rond 25-28 graden en een felle zon tegen een strakblauwe lucht. Het zweet loopt mij bij alles langs. Onderweg kom ik langs verschillende kleine meertjes en geisers. Inmiddels ben ik ook al aan de geur gewend. De bronnen, geisers en meertjes geven door de zwavel en ander delfstoffen een schitterend kleurenspel. Ik loop nog een aparte hiking trail. Het is een behoorlijke steile klim. Ik moet dan ook regelmatig stoppen en op adem komen. Suffie als ik ben heb ik geen water meegenomen. Maar de uitzichten die het geeft vergoed alles. Magnifiek gewoon. Rond 4 uur ben ik weer terug. Al met al een tocht van 3 uur. Ik rij weer terug naar Roturoa om bij het eerste park, Te Paui, rond te kijken.

Hier een mooie geiser en een grote modderpoel. Voor het overige valt het mij behoorlijk tegen. Het lijk dat veel poelen en bronnen droog zijn. Zo doet het tenminste aan. Ik vraag het later aan iemand die er vermoedelijk werkt. Hij bevestigt het. Door het weer droogt het behoorlijk uit. Laatste periode weinig regen gehad.  Ben nu zo langzamerhand wel behoorlijk moe. En omdat mijn schouders en nek eerdaags een beetje verbrand zijn doen de draagriemen van de video en het fototoestel mij behoorlijk zeer. Gelet op de tijd wordt het ook zaak te vertrekken.

Tegen half zes verlaat ik Roturoa om naar Taupo te rijden. Altijd nog zo´n 76 km. Gelukkig kan ik vrijwel continue ruim 100 rijden, dus schiet lekker op. Enige zorgen maak ik mij omtrent de brandstofmeter. Die komt vervaarlijk dichtbij de E(mpty). Gelukkig haal ik Taupo nog en het eerste wat ik doe is tanken. Ook de camping, even buiten Taupa bij Anchor Beach is redelijk snel gevonden. Rond 19.15u arriveer ik. Voor het eerst een behoorlijk volle camping, maar er is nog plaats voor mij. Na het eten eerst een douchen en dan mijn verslag bijwerken. Vandaag veel foto´s gemaakt dat het lukt niet om ze nu allemaal te gaan aanpassen zoals ik doe. Maar wel gedownload, en een aantal foto´s uitgekozen die ik wil gaan gebruiken op mijn web-log. Even na 22.00 u ga ik op bed. Morgen ook weer een lange rit voor de boeg.

Na regen komt zonneschijn

Vanmorgen om ca 7.15 opgestaan. Een blik naar buiten leert mij dat het aardig bewolkt is. Na het ontbijt e.d. rijdt ik even na 8.00 uur naar Taupa. Doel is om een internetcafe te zoeken. Er blijken er twee dicht bij elkaar te zitten. De ene gaat om 10.00u open en de ander om 9.00u. Om 9.00u sta ik daar dus voor de deur, maar men is nog niet geopend. Dus loop ik nog maar even een rondje langs het Taupo meer. Rond half tien zijn ze dan wel open en kan ik de web-log weer bijwerken. Neemt alweer snel een half uur in beslag. Rond kwart over tien verlaat ik Taupo richting het zuidwesten naar Turangi.

Na Turangi neem ik de hw 41 naar Taumarunui. Een paar kilometer buiten Taurangi kom ik even vast te zitten. Doordat ik een afslag mis laat ik mij achteruit rollen. Het achterwiel komt in de greppel naast de weg. Gelukkig wil iemand anders met een pick-up truck ook die kant op. Hij trekt mij er uit met een stuk touw die aanvankelijk niet zo sterk leek. Weer goed afgelopen dus. Ik besluit nu dan toch maar het uitzichtpunt te laten voor wat het is en rijdt door. Brak in Taupo uiteindelijk de zon goed door. Hoe meer ik de bergen in rij en westelijker kom hoe donkerder de wolken. Ik weet nu al dat ik het niet droog zal houden.

Na Taumarunui neem ik hw 43. Ook wel de "The forgotten World" highway genoemd. "De vergeten wereld" - weg. Veel heuvels / middengebergte met veel schapen afgewisseld met bossen. Deze weg kent ook een stuk wat niet geasfalteerd is. Op de kaart staat aangeven dat het 31 km is. Het is iets korter, maar is een fantastische route. Door de Tangarakau Gorge slingert de weg zich door het woud en het ravijn. Hier begint het ook te regenen. Overigens nog niet al te hard. Nadat ik dit stuk gepasseerd ben, begint het een paar kilometer verder wel echt hard te regenen. De prachtig groene heuvels wordt nu wel een heel grijze en mistroostige omgeving. Het slingeren van de weg vind ik zo langzamerhand ook wel vermoeiend. Ik vraag mij dan ook wel eens af wanneer het stopt en ik weer wat meer rechte wegen en langere bochten krijg. Dat zal ongeveer bij Douglas zijn als ik de bossen verlaat. Stratford nadert en in de verte zie ik gelukkig blauwe lucht aankomen en zowaar het wordt ook droog. Mijn geluk kan niet op want daar komt hij uit de regenwolken te voorschijn, waar het mij vandaag om te doen is: Mt. Taranaki, ofwel Mt. Egmont. Zijn 2518 m hoge, besneeuwde top komt blakend in de zon te liggen. Een werkelijk schitterend gezicht.

Even later rijd ik Stratford binnen. Bij de plaatselijk super eerst even boodschappen doen. Bij het infocentrum informeer ik naar de camping. Die blijkt dichtbij te liggen. Toch rijdt ik even verkeerd, ofwel ik ben weer te haastig. Maar dan is de camping snel gevonden en rond 17.00u sta ik daar dan. Vroeger dan ik zelf had verwacht. En daarbij is het nu mooi weer, dus eerst maar naar Mt. Egmont. Na 16 km bergop gereden te hebben sta ik ongeveer halverwege. Een prachtig panorama ontvouwt zich voor mij. Het uitzicht over de omgeving. Heel in de verte ontwaar ik Stratford. Ook de bergtop is prachtig te zien (zolang de wolken er niet omheen gaan hangen). Na de nodige foto's en video tijd om terug te gaan naar de camping. Rond 18.30u ben ik hier weer terug. De nasi van gisteren is snel opgewarmd. Daarna even een kort berichtje op de web-log, douchen. Toch mijn koffer nog maar even wat ordenen. En onder het genot van een biertje en wat chips de foto´s downloaden en bewerken en natuurlijk het reisverslag.

Farewell North Island

Aan een lange tocht over het North Island (2632 km) komt zo langzqamerhand een eind. Morgenochtend nog naar de ferry rijden en dan zit het erop. Vanochtend begon de ochtend zo rond 7.35 u. Tegen half negen ben ik naar het i-center gereden om daar even mijn web-log te kunnen bijwerken. Tevens even de mogelijkheid om een foto van Mt. Taranaki te plaatsen. Ook een speciaal bericht je voor zus Jellie achtergelaten. Bij de balie hebben ze even voor mij opgezocht wat Happy Birthday is in het Maori: "KIA HURITAU KI A KOE". Misschien dat ik vanavond haar ook nog even bel. Daarna op weg naar Wellington.

Via hw 3 kom ik in Eltham waar ik tank. De weg is uitstekend. Het landschap licht glooiend tot licht heuvelachtig en dat betekent dat ik goed kan doorrijden. Het is niet al te druk op de weg. Het weer lijkt hoe zuidelijker ik kom wat minder te worden. De lucht trekt steeds meer dicht. Ook staat er weer een sterke west-noordwesten wind. Schat toch wel zo´n windkracht 5 tot 6. Ik heb vrijwel continue zijwind. Is wel lastig rijden met zo´n camper. Bij Pahea ga ik even een uitstapje maken naar het strand. Blijkt dat ze hier groenafval dumpen. Erg fris ruikt het niet. De zee is behoorlijk ruig. Korte video genomen en daarna weer doorgereden. Bij Bullls draai ik de Hw 1 weer op. Het wordt al wat drukker. Net voor Otaki neem ik de lunch. Daarna non-stop door naar Wellington. Het begint steeds drukker te worden. De Picton ferry wordt al vroeg aangegeven en ik rij er dan ook in 1 x heen. Op mijn wegenkaart wordt aangegeven dat bij Lower Hut een camping is. Ik rij daar dan ook heen en zie al vlot de richtingaanwijzers naar de camping.

Al met al doe ik er ruim 20 minuten over. Ligt dus heel mooi. Nadat ik ingechecked heb op de camping neem ik de Seaview rd, langs de Wellington Harbour. Aan de overkant is Wellington te zien. Na 10 km eindigt de weg. Wel is er nog een grindweg. Deze loop ik een behoorlijk stuk. Op mijn gevoel al snel 4 a 5 km heen en dan dat ook nog eens terug. Aan het eind wel een mooi gezicht over de baai.

Terug op de camping is het weer etenstijd. Na het eten eerst afwassen, dan nog een berichtje achterlaten op de web-log en vervolgens douchen. Tijdens het eten had ik de foto´s al op de laptop gezet. Nu dus het verslag even bijwerken. Ga zo meteen ook nog even Meer foto's in het fotoalbum. proberen of Jellie inmiddels wakker is. Is nu 20.45 u en dus in Nederland 8.45 u in de ochtend. Blijkt dat ze toch nog op bed ligt. Ze is behoorlijk grieperig en ze heeft de visite dan ook afgezegd. Het weer in Nederland blijkt niet zo geweldig te zijn. Rond 22.00 u ga ik onder zeil. Morgenochtend wordt het vroeg dag. Om 8.25 u gaat de ferry. Je moet er een uur van te voren zijn. Een half uurtje rijden betekent dan uiterlijk om 7.00 u hier weg. En dus om ca 6.00 u opstaan.