The Hooker Valley

De laatste loodjes. Zo voelt het momenteel. Niettemin vandaag toch weer redelijk veel gezien. Met name de (vroege) ochtend bood weer veel pracht. Rond half zeven stond ik al naast het bed. Een blik naar buiten leerde mij dat het bewolkt was. Maar tijdens het ontbijt zag ik toch dat het op begon te klaren. Tegen half acht ben ik vertrokken voor een wandeling naar de Hooker Valley.

De vallei voor Mount Cook of Aoraki zoals hij in Maori heet. Tegen de tijd dat ik op pad ging was het geheel helder geworden en een vriendelijk ochtendzonnetje scheen mij tegemoet. Vol goede moed ga ik op pad. Het was best te doen. Niet al te steil al zaten er wel een paar lastige stukjes in. 2 hangbruggen moest ik passeren. Vindt die dingen toch wel eng, smal en een beetje wiebelig, al vielen deze twee wel mee. Eenmaal aangekomen in Hooker Valley krijg ik een magnifiek gezicht op Mount Cook in al zijn glorie.

Tegen een strakblauwe lucht is het een plaatje om te zien. Ik ben helemaal doorgelopen tot ongeveer halverwege het gletsjermeer. Toen bracht een gletsjerstroom mij tot een halt.

Hij stroomde te snel en was net te breed om deze over te steken. Even op de rotsen zitten genieten van de intense stilte van de natuur, alleen het bulderen van het stroompje naast mij. Inmiddels was het al bijna half tien en de bewolking rond Mount Cook nam al weer toe. Tijd ook voor mij om weer terug te gaan. Er staat immers nog meer op het programma.

Als ik halverwege ben en nog een keer omkijk zie ik dat de top inmiddels vrijwel geheel verdwenen is onder een wolkendeken. Ook begint het in de verte te rommelen. Inmiddels komt de bewolking ook al over de top van Mount Sefton te liggen. Ik kom diverse mensen tegen die vanaf de campground komen. Sterker, het lijkt wel of de camping leeggestroomd is. Ben blij dat ik zo vroeg was.

Heerlijk alleen in de natuur omringt door machtige bergen. Kwart voor elf weer terug bij de camper. Ik download de gemaakte foto´s en maak een paar klaar voor gebruik in mijn web-log. Vervolgens rijdt ik naar Twizel waar ik rond 12 uur aankom. In een cafe kan ik via een wifi-point mijn web-log weer bijwerken. Dan de weg weer op naar Lake Tekapo.

Volgens de verhalen en beschrijvingen zou het hier schitterend moeten zijn. Lake Pukaki vond ik mooier qua kleur. Misschien ook omdat je hier ca 30 km bij langs rijd. Bij Lake Tekapo rijdt je er maar een stukje langs en de kleur viel mij tegen. Misschien kwam dat ook door het weer. Inmiddels was het geheel bewolkt geworden. Nog even bij het historische kerkje, "Church of the good Shepherd", gekeken. Vanuit het raam achter het ´altaar´ heb je bij mooi weer een schitterend uitzicht over het meer en de bergen op de achtergrond. Door de bewolking van nu is het beduidend minder. Ben toen nog even een zijweg ingereden om mogelijk een mooier blik op het meer te krijgen. Was inderdaad wel beter.

Dan draai ik hw 8 weer op om richting Burks Pass te rijden. Onderweg lijkt het wel of je door een prairie rijdt. Relatief droog en bruin, maar bij Burks Pass verandert de natuur plotsklaps en wordt alles groen en meer heuvelachtig. Even overwogen of ik in Fairlie zou gaan overnachten, maar vindt het eigenlijk nog te vroeg. Dus rij ik door naar Geraldine (hw 79). Tegen half zes rij ik Geraldine Holiday Park op. Kan ik mij eindelijk weer even lekker douchen. Is wel mooi zo´n DOC-camp, maar een douche is er niet. Vervolgens de afwas gedaan, want daar had ik gisteravond ook geen zin in. Vervolgens even eten en daarna de foto´s e.d. Het is erg bewolkt hier in Geraldine en tegen half negen begint het te regenen. Ik laat nog een berichtje achter op mijn web-log en maak een korte wandeling door de winkelstraat. Het is er stil en verlaten op deze zaterdagavond. Terug in de camper eerst maar een biertje en het reisverslag bijwerken. Morgen richting Christchurch en dan begint het aftellen echt.

Naar Christchurch

Vandaag eigenlijk de laatste etappe. Van Geraldine naar Christchurch. De derde stad van Nieuw Zeeland. Hier vandaan vlieg ik terug naar Auckland. Vanmorgen het rustig aangedaan. Was iets na zevenen op. Uiteindelijk iets voor negenen vertrokken uit een nat en grijs Geraldine. Het is zwaar bewolkt, het miezert en onderweg is het niet veel beter. Regelmatig wordt het zicht beperkt tot een paar honderd meter. Ergens onderweg bij een riviertje was ik de auto van buiten even. De steel van het borsteltje breekt. Er zijn ergere dingen zullen we maar zeggen. Nabij de Rakaia Gorge wordt het wat lichter.

Als ik vervolgens doorrij wordt het bij het naderen van Darfield helemaal droog en zo nu en dan zie ik een zonnetje. Ik tank de auto weer even vol en nuttig in een cafe een kop koffie met een soort cakeje met puddingvulling. In een keer is het toch een hele hap dus neem ik de andere helft maar mee. Het is nog 45 km naar Christchurch. Feitelijk mijn eindbestemming. De zon komt nu wat vaker door en het wordt nog behoorlijk warm. Ik ga eerst naar het vliegveld waar ik mijn vlucht van a.s. dinsdag bevestig.

Vervolgens is het even zoeken naar de camping. Maar op zich heb ik die redelijk vlot gevonden. Rond twee uur arriveer ik daar. Nadat ik geïnstalleerd ben neem ik de bus naar het centrum. Ik dwaal hier wat rond en besluit om de 4 km terug te lopen. Via de Botanische tuin kom ik uiteindelijk weer bij de Blennheim road. Een drukke bedrijven straat.

Na 3 km kom ik dan weer bij de camping aan. Ik neem een biertje en werk de web-log weer even bij. Volgens eten, afwassen en douchen. Ik ga nog even lekker buiten zitten te lezen. Als het wat frisser wordt ga ik naar binnen en werk de foto´s en het verslag weer even bij. Morgen nog naar Akaroa, op het schiereiland Banks. Daar zou je ook nog kunnen zwemmen met dolfijnen. Morgen maar eens zien. Hoop dat het wat mooi weer is zodat ik morgenochtend ook nog even de was kan doen.

Een schitterend slotaccoord

Vandaag de laatste dag dat ik nog iets kan ondernemen. Vanmorgen rond 7 uur opgestaan. ik doe het lekker rustig aan. Het lijkt er op dat het vandaag mooi weer wordt. Het is wel wat wisselend bewolkt maar gaandeweg lijkt de bewolking op te lossen. Dus kan ik mooi de was doen en deze ophangen te drogen. Het duurt even voordat er een wasmachine vrij is. Rond halfnegen is het zover. De machine draait ongeveer 35 minuten. Als ik even na negenen weer terug ben is de was klaar. Ophangen en dan is het wegwezen. Vandaag ga ik de Banks Peninsula bekijken. Het schiereiland voor Christchurch. Het zou er mooi zijn. En het was er mooi. Schitterend zelfs. Na Little River beginnen de bergen en even later krijg je een schitterend uitzicht op Akaroa Harbour.

Al kronkelend daal je af en uiteindelijk kom je uit bij Akaroa. Na hier even wat rondgekeken te hebben besluit ik om vandaag maar eens lekker te gaan zwemmen. Niet alleen natuurlijk, nee met een paar vriendjes: DOLFIJNEN. Ik boek rond half twaalf, maar de eerstvolgende tocht gaat om half twee. Betekent dus even wat rondhangen. Ik eet ondertussen en loop wat langs de kade en ga op een bankje genieten van de Nieuw Zeelandse middagzon. Rond kwart over een meld ik mij en krijg vervolgens een wetsuit uitgereikt.

Na deze aangetrokken te hebben krijgen we een korte instructie en dan is het aan boord. Na een paar minuten varen is het maar slechts even wachten op de dolfijnen. Die zijn er snel. We kunnen eerst wat foto´s e.d. maken. Ze blijven redelijk bij de boot en dus kunnen de eersten het water in. Ook ik ga te water. Het wetsuit heeft een groot drijvend vermogen dus daar hoef ik mij niet druk over te maken.

Alleen het snorkelen, dat lukt mij niet echt. Kan het mondstuk niet goed ´vasthouden´, gevolg veel zeewater naar binnen. Tevens beslaat mijn duikbril steeds. Een aantal malen kijk ik onder water of er iets langs komt. Ik zie alleen maar groen.zeewater. Op een gegeven moment wordt het mij net iets teveel zeewater. Ik ga daarom maar even aan boord om wat bij te komen.

Na een aantal minuten, wanneer de dolfijnen regelmatig om de anderen zwemmen, besluit ik nog een gok te wagen. In de hoop dat ik ze ook langs mij heen zie gaan. Het probleem met de snorkel blijft. Ik zie ze helaas niet voorbij of onder mij komen. Toch weet Katinka mij later te vertellen dat ze vlak langs mij heen zijn gezwommen. Helaas heb ik ze niet kunnen zien. Wel jammer. Maar toch kan ik zeggen dat ik met dolfijnen heb gezwommen. Na een aantal minuten klim ik weer aan boord. Een geheel nieuwe ervaring rijker. Hoewel het water redelijk fris was, hier totaal geen last van gehad. Nadat iedereen weer aan boord is, krijgen we een kop ´chocolademelk´.

Na nog even wat napraten waarbij de kapitein de boot een rustig stukje water heeft opgezocht gaan we weer terug naar Akaroa. Hier kunnen we ons onder een warme douche weer even opwarmen. Na deze geweldige ervaring aanvaard ik weer de terugreis naar Christchurch. Even buiten Akaroa neem ik de toeristische route. Deze voert over de bergtoppen heen. Wel een behoorlijke klim voor de campervan, maar met schitterende uitzichten. Regelmatig heb je een uitzicht naar beide kanten toe. Schitterende baaien steken in de heuvels. Je komt eigenlijk ogen te kort. Akaroa Harbour is vrijwel continue te zien en je ziet dat je er langzaam om heen rijdt. Echt geweldig. Tegen zes uur ben ik weer terug op de camping na een zeer mooie dag.

Inmiddels is het bij het naderen van Christchurch weer bewolkt geworden. Het is nu ook beduidend frisser dan gisteren. Na het eten vraag ik naar het dichtstbijzijnde internetcafe. Het blijkt bijna een kilometer verder te zijn, dus lopend best te doen. Ik werk de web-log weer bij met een paar foto´s van vandaag. Tevens even het reisschema vermeld. Terug is het eerst douchen en een panoramafoto proberen te maken van de Akaroa Harbour. Lukt op zich wel aardig maar er is toch een 'kleur'verschil te zien in de verschillende foto's.

De terugreis

De gebruikelijke tijd weer op. Kan vanmorgen rustig aandoen. Als ik van bed afkom miezert het een beetje. Maar even later wordt het droog. Na het ontbijt begin ik met de camper uit te ruimen en te luchten. Vervolgens de afwas doen en met een sopje door de kastjes e.d. De boodschappen die ik niet meer nodig ben gaan de container in. Tussendoor nog even koffie en om ca half twaalf eet ik nog even wat. Dan tegen twaalf uur vertrek ik van Amber Holiday Park. Mijn doel is om even op het strand te kijken. Vlotjes kom ik daar. Ga de 300 m lange pier even op en neer en maak vervolgens mijn slotshot van de zee. De aanstormende golven die uitfaden. Dan is het weer voltanken en na een paar kilometer, kom ik bij het verhuurbedrijf. Hier zijn de formaliteiten snel klaar en wordt ik naar het vliegveld gebracht. Ik ben er wel vroeg, dus zoek ik een rustig plekje en ga even wat lezen. Rond vijf uur kan ik inchecken en iets na half zes vertrekken we. Het is inmiddels wat meer zonniger geworden en dus kunnen we het Zuid-eiland nog even van boven bekijken. Cape Farewell ligt er prachtig bij. Helaas geen foto genomen. Een klein kwartiertje later doet Mt Egmont het ook nog. Zijn kegel top steekt schitterend door de bewolking.

Niet veel later wordt de landing ingezet. Op Auckland is het eerst even zoeken naar de juiste plaats. Blijkt het een wandeling te zijn van ca 10 minuten naar de andere terminal. Ook hier is het weer even zoeken. Al met al nog al wat tijd verloren. Blijkt ook nog dat ik een departure-fee moet betalen van $26. Weer wat oponthoud. Inmiddels wordt vlucht NZ8 al omgeroepen voor de final-call voor boarding. Blijkt er bij de bagagecontrole een hele lange rij te staan. Maar uiteindelijk zit ik dan ter plaatse. Omstreeks 20.15 verlaat ik Nieuw Zeeland. Het wordt al vrij snel donker. Echt geslapen heb ik niet. Goede vlucht, een paar keer een beetje turbulentie gehad. Rond kwart voor elf plaatselijke tijd landen we in San Francisco. Hier eerst de balie opzoeken e.d., die zijn vlot gevonden. Met een banaantje en een beker Appelsap, werk ik het reisverslag bij. Ga daarna nog even lezen. Even later is de balie open en kan ik mijn koffer kwijt. Boven in de vertrekhal is het vervolgens nog een tweetal uurtjes wachten.

We vertrekken mooi op tijd uit SF. We gaan een iets zuidelijker route nemen waardoor we meer straalstroming mee hebben en dat betekent 9 uur en 45 min vliegen en dus dat we ca 30-40 min eerder aankomen op Schiphol. We landen inderdaad 45 minuten eerder dan gepland op Schiphol. Mijn ouders stonden aanvankelijk bij de verkeerde aankomsthal dus zag hen aanvankelijk niet staan. Na even wat rondlopen, loop ik ze op een gegeven moment tegen het lijf. Vervolgens is het nog een twee uurtjes rijden naar huis en zo rond een uur of twee 's middag ben ik weer in mijn vertrouwde huis en zit een geweldige vakantie naar Nieuw Zeeland erop.