Naar de Rocky's

Zondagmorgen staat weer in het teken van afscheid nemen. Ondanks het weer en het gebeurde aan het eind van de middag gisteren, kunnen we toch terugkijken op een zeer gezellige dag zo midden in de bossen en velden ten noorden van Valleyview.

De zussen van mijn schoonzus en hun dochters en nichtje (die gisterenmiddag dus het ongeval kregen) gaan vanmorgen weer terug naar Nederland. Voor hen zit er 3 weken vakantie in Canada op. Voor ons, mijn 2 zussen en neef, begint vandaag een tocht naar de Rocky Mountains.

Dan volgen de emotionele momenten van afscheidnemen en na nog een laatste groepsfoto gaan we rond 10.30 u vertrekken. We nemen weer de 43 van Valleyview naar Whitecourt, nadat we in Valleyview eerst nog even wat boodschappen hebben gehaald.

In Whitecourt gaan we eerst weer even bij Tim Hortons om een kopkoffie. Daar treffen we tot onze verrassing ook mijn broer en schoonzus weer. Terwijl wij aan het boodschappen waren zijn zij ons vooruitgereden. Onder het genot van het kop koffie een hapje eten nog even gezellig bijgebabbeld.

Daarna zijn wij via Hw 32 afgezakt naar het zuiden, om vervolgens bij Peers Hw 16 naar het westen te nemen. In Edson tanken we nog even. Helaas laat het weer ons ook vandaag niet ongemoeid. Regelmatig krijgen we een bui om de oren. Door het bewolkte weer zien we helaas niet al te veel van de bergen. Niettemin maken de eerste bergen wel veel indruk op Jelmer. Eenmaal in Jasper National park maken we een stop bij de Athabasca River. De toppen van de bergen blijven voor ons verborgen.

Als we weer op pad zijn zien we 10 minuten later een opstopping op de weg. Het blijkt een Elk te zijn. Deze wordt ook weer even vastgelegd. We rijden door naar Jasper, waar Hotel Astoria snel is gevonden. We checken in. Omdat een van mijn zussen zich niet geheel fit voelt, blijft zij achter. Met mijn andere zus en neef gaat we met zijn drieën eerst op weg naar Patricia en Pyramid lake. Een tweetal bergmeertjes vlakbij Jasper. Door het donkere weer niet de mooie uitzichten waarop ik gehoopt had. Ook omdat ik al eerder had gelezen dat hier ook heel mooi kan zijn. Echter de wind steekt wat meer op en de zoveelste bui van deze dag valt op ons neer. Reden voor ons om snel weer terug naar Jasper te gaan. De pizza’s in de naastgelegen Pizzeria smaken weer uitstekend. Jelmer en Jellie zoeken het bed op. Ik maak nog een kleine wandeling door Jasper, alvorens ik het bed ook op zoek.

De Rockies op haar mooist

Na een goede nachtrust ben ik rond 6.30u weer op. Ik maak een kleine rondwandeling door Jasper en hoewel nog wat bewolkt ziet het er wel veelbelovend uit voor vandaag. Gelukkig zal het ook een fantastische dag worden wat betreft weer. We ontbijten op de hotelkamer. Rond een uur of 9 vertrekken we eerst richting Patricia en Pyramid Lake. Helaas is ook nu nog te bewolkt om mooie plaatsjes te krijgen. Wel is het er heerlijk rustig. Terugrijden naar Jasper passeren we voorzichtig een tweetal Elk-koeien. Terug in Jasper begint de bewolking vlot op te lossen. We gaan richting de Maligne Canyon. Een nauwe kloof van een paar kilometerlengte waar het water doorheen stroomt. De kloof is ca 20 tot 55 meter diep. Het geeft weer mooie beelden. Zeker omdat het nu inmiddels volop zonnig is. Van de 6 aanwezige bruggen gaan we tot de 4e. De 5e en 6e brug liggen een behoorlijk stuk verder en wij zijn vandaag van plan naar Canmore te rijden, ca 300 km verderop. Onderweg hebben we nog meer mooie plekje op het programma.

Op het parkeerterrein van de Maligne Canyon nuttigen we onze lunch. Via hw 93a zakken we af naar het zuiden. Een uurtje later arriveren we hier bij de Athabasca Falls. Een betrekkelijk kleine, maar wel woeste waterval van de Athabasca Rivier. De Rivier komt hier rustig aanstromend en wordt vervolgens door een nauwe kloof van ca 18 meter breed en ca 23 meter hoog, bulderend naar beneden geperst, om vervolgens rustig zijn weg te vervolgens naar Jasper en verder.

Na dit natuurschoon weer vastgelegd te hebben vervolgen we onze weg naar het zuiden. Onderweg laten de (half)besneeuwde bergtoppen zich schitterend zien. Zo nu en dan maken we een korte fotostop. Aangekomen bij de Athabasca Glacier maken we hier een stop om even wat verfrissing te halen met uitzicht op de Glacier.

Niet veel verder passeren we Tangle Creek. Een riviertje dat zich vlak langs de weg via een ‘trap’ langs de bergwand naar beneden stort. Onze volgende stopmomenten zijn het al over bekende Peyeto Lake (azuurblauwe, stervormig meer) en Bow-lake. Het loopt al behoorlijk naar het eind van de middag en dus wordt het nu op naar Canmore waar we zullen verblijven in de Creek View Bed & Breakfast.

Onderweg van Bow-loke richting Banff zien we wederom een opstopping van auto’s. En dus is er iets aan de hand. En jawel. Het geluk is met ons mee. Er zijn een tweetal zwarte beren. Rustig lopen ze in de berg gras te eten. Ook wij stappen uit en kunnen de beren prima op de foto zetten vanaf zo’n 20 meter afstand. De vakantie kan niet meer stuk voor ons.

De laatste 80 km laten ons vervolgens nog prachtige berggezichten zien. Tegen 19.00u komen we aan in Canmore. Na te zijn geïnstalleerd kunnen we om de hoek eten in de Goat-Inn. We laten het ons wel smaken. Na nog een korte avondwandeling met mooie gezichten op de, door de ondergaande zon gekleurde, bergtoppen zoek ik het bed weer op.

Takakkaw Falls, en Lakes

Vandaag ontwaken we met een stralende zon. Ik ben wederom vroeg wakker en maak een lekker ommetje. Nadat ook de anderen zijn ontwaakt ontbijten we gezellig in de ruime ‘huiskamer’ van de B en B. Rond 10.30 vertrekken we weer naar het noorden naar Lake Louise. Hier nemen we Hw 1 naar het westen en na een paar kilometers bevinden we ons in de provincie British Columbia. Doel zijn de Takakkaw Falls. Een mooie en tevens hoogste waterval in de Canadadese Rockies. Via een smalle en steile passage bereiken we de waterval. Al van ver kun je hem zien en horen. De totale waterval is 302 mtr hoog. Het bovenste deel is 42mtr. Het onderste deel omhelst een vrij val van ca 260 mtr. De waterval wordt gevoed door het Waputik Icefield. Takakkaw betekend, vrij vertaald uit het Crew: ‘it is magnificient’ ofwel ‘het is geweldig’.

Na de waterval rijden we weer terug naar Lake Louise en gaan nu naar het alom bekende gelijknamige meer, waar eveneens een groot hotel is gebouwd. Mede door dit hotel heeft het meer haar bekendheid gekregen. Misschien minder bekend, maar minstens zo mooi, zo niet, nog mooier is het ca 15 km verderop gelegen Lake Moraine. Ook hier heeft (helaas) het toerisme toegeslagen. Niettemin is het prachtig meer, wat ook haar mooie blauwe kleur ontleend aan het gletsjerwater en de (licht)omstandigheden. Wij hebben het geluk dat het prachtig weer is en het geheel is een schitterend plaatje.

Op het programma stond feitelijk ook nog het bezoek aan de Johnston Canyon gelegen aan de 93a. helaas stond dit niet goed aangegeven bij het dorp Lake Louise en daarbij lijkt de tijd ook een beetje onze tegenstander te zijn, want ook de Banff Gondola bij Sulphur Mountain staat op het programma. We besluiten om de Johnston Canyon te laten liggen en rijden naar Banff.

Ook hier vinden we de Gondola vlot. Gelukkig is er geen wachtrij en kunnen we direct naar boven. We worden beloond met prachtige vergezichten over de Bow-valley, Mt Rundle en de Sundance Range en Sundance vallei. We maken de overtocht naar het oude weerstation. Hier begint het te waaien en komt er een regenbui op ons af. We schuilen in de luwte van de hut. Nadat de bui gepasseerd is worden we beloond met een schitterende regenboog boven de Bow-vallei. Bij het naar beneden gaan verstapt Jelmer zich. Aanvankelijk lijkt zijn enkel verwikt, maar gelukkig valt het nog mee en kan hij er na een paar minuten nog wel op lopen. In het panorama restaurant nuttigen we nog een kop koffie om vervolgens weer af te dalen.

Terugrijdend naar Banff passeren we de chinees en besluiten om alsnog hier te gaan eten. Binnen het uur na een lekker maaltijd, staan we weer buiten en rijden terug naar Canmore. Wederom een prachtige dag gehad met veel bezienswaardigheden.

Regenachtige terugreis

Waar we gisteren ontwaakten met een strakblauwe lucht, is dat vandaag geheel anders. Grauwe en grijze wolken verhullen de bergtoppen en dalen. Niet veel later nadat ik ben opgestaan (zo rond 7.30u) begint het dan ook te regenen. Een regen die ons een groot deel van de tocht van vandaag zal vergezellen.

Na wederom een uitstekend verzorgd ontbijt in de B & B rijden we tegen 10.30 weg. De bedoeling is om in Canmore nog even te kijken naar mogelijk souvenirs. We rijden Canmore even door, vinden niet zo snel een winkel en door de hevige regen is het ook weinig aantrekkelijk om dit lopend te doen. We besluiten dan ook maar om op weg te gaan naar Lacombe.

Ik heb een iets alternatieve, toeristische, route uitgezocht. Niet via Hw 1 naar Calgary, maar de 1A. Ondanks de regen kunnen we toch ook wel van de omgeving genieten. Zeker als we even later een tweetal wolven of coyotes zien. Helaas zijn ze ons iets te snel af voor een foto. Langzamerhand verlaten we de bergen.

In Cochrane zoeken we de ons inmiddels vertrouwde Tim Hortons weer op voor een kop koffie. Daarna vervolgen we onze weg via Hw 22 naar het noorden. Even later komen we achter een voor ons vreemd beeld, maar in Canada niet geheel ongewoon: De verhuizing van een complete woning op een dieplader over de weg. Een aantal kilometers moeten we hier achter blijven. Op een grotere kruising wordt er ruimte gemaakt om zowel het achteropkomende verkeer als tegemoetkomend verkeer te laten passeren. Blijft toch een apart gezicht zo’n verhuizing.

Aan het eind van de 22 gaan we rechtsaf om via Olds Hw 2 naar het noorden te pakken. Daar wordt het eindelijk weer droog. Bij Red Deer zien we plotseling het uithangbord staan de Harley Davidson dealer. Jelmer is gek op de HD-motoren en we zouden zo wie zo daar nog een bezoek brengen. Omdat we ruimschoots tijd hebben besluiten we om hier nu direct heen te gaan. Eerst gaan we nog een enkel boodschapje halen bij een supermarkt en eten onze lunch op het parkeerterrein.

Daarna bezoeken we de dealer van Harley-Davidson. Jelmer geniet volop. Na een vest, enkele t-shirts en twee mooi Harley-schilden te hebben gekocht, krijgen we nog een korte rondleiding door het gehele pand, inclusief magazijn en werkplaatsen. Tevens mag Jelmer met een medewerker achterop een trike een rondritje maken. Hij is de koning te rijk. Al met al brengen we hier ruim 2 uur door. Het laatste stuk naar Lacombe leggen we vervolgens ook vlot af om zo rond 16.00 u hier weer te arriveren.

Meer foto's in het foto-album.