Zuidwaarts

De bedoeling is dat ik vandaag ergens ten zuiden van Kamloops ga overnachten en heb dus een behoorlijke rit te gaan. Het is vanmorgen donker en dreigend. Even later begint het dan ook te regenen. Maar steeds zuidelijker begint het toch op te klaren. In de buurt van Kamloops zie je diverse kwekerijen langs de weg. Hier staat de omgeving ook bekend om: de fruitvallei van BC.

Eenmaal aangekomen in Kamloops is de zon volledig doorgebroken en is de temperatuur met rasse schreden gestegen. Ik ben van plan via Hw 5a verder te rijden naar Merrit. Na even wat zoeken vind ik dan uiteindelijk de gewenste afrit. Dan volgt er toch nog even een forse bui, maar nadat die is overgetrokken volgt een stralende middag. Aangekomen in Merrit vind ik de camping vrij vlot, gewoon de stad doorrijden en nadat je de stad bijna verlaat ligt de camping aan de linkerkant, naast de Coldwater River.

Ook hier nogal wat moeite met opzetten van de tent want een strakke straffe wind staat vol over de camping. Aangezien ik tegen het hekwerk sta kom ik op het idee om het grondzeil aan de buitenkant van het hekwerk te hangen om zo in de luwte hiervan de tent op te zetten. En jawel hoor, het scheelt aanmerkelijk en de tent staat dan vrij vlot. Na een douche heb ik vandaag geen zin om zelf te koken en ga derhalve Merrit in om bij een pizzeria te eten.

Merrit - Cache Creek

Een stralende zon wekt mij en dus een mooie dag om een dagtochtje te maken. Vanuit Merrit neem ik hw 8 naar Spences Bridge. Hier draai ik hw 1 op naar Cache Creek. Deze weg loopt langs de Thompson River en de spoorlijn. Je hebt regelmatig prachtige vergezichten over de Thompson Valleyl. Wel is de omgeving hier veelal droog en dor (zie foto hiernaast), geheel anders als in Wells Gray Park.

In Cache Creek bevindt zich de Hat Creek Ranch. De meeste gebouwen hier dateren nog uit de jaren 1860 tot 1905. Ook de inrichting is uit die jaren en de mensen lopen ook rond in de kleding uit diezelfde periode. Je kunt een ritje maken met de postkoets getrokken door een tweetal paarden. Verder is er nog een terreintje met een kamp van de indianen.

De temperatuur is inmiddels flink opgelopen en het is er behoorlijk warm. Hierna rijdt ik door naar Kamloops waar ik naar het Wildlife Park (dierentuin) ga. Op het moment dat ik hier ben, aan het begin van de middag, is het bloedje heet. de dieren liggen allemaal loom in de schaduw. De opzet van de dierentuin oogt naar mijn mening zeer rommelig en is overigens ook niet eens zo groot. Na ruim een uur ben je er eigenlijk wel doorheen gelopen. Ik ga de stad maar in. Op zoek naar een internet cafe. De bedoeling is dat ik enkele e-mailtjes wil verzenden met een paar foto's. Helaas lukt het mij niet om de foto's van de camera te downloaden. Zonder succes verlaat ik het cafe. Ik rij weer via hw 5a terug naar de camping in Merrit.

Merrit - Princeton - Penticton

Wederom een stralende dag en zeer warm (>30 C). Via de 5a rij ik naar Princeton. Na een kop koffie neem ik Hw 3 en 3a naar Penticton. Deze omgeving is hier geheel anders dan rond Merrit. Is het daar dor en droog, hier rijd je meer door een vallei en zie je direct dat het ook vochtiger is en dus volop groen. Regelmatig maak ik een tussenstop om de omgeving beter te zien, echter lang buiten blijf ik niet want de hitte drijft mij naar de koelte van de airco in de auto.

Vanaf Princeton rij ik via hw 97 richting Kelowna. Een paar kilometer voor Kelowna rijdt ik langs de kuststrook van Okanagan Lake. Aangezien ik van plan ben de volgende dag naar Kelowna te gaan, laat ik de stad nu voor wat het is en rijdt via Hw 97c terug naar Merrit. Al met al toch nog een rondrit van ca 420 km.

Naar Kelowna

Na het ontbijt breek ik de tent af om vervolgens wederom via de 97c naar Kelowna te rijden. Hiawatha RV park is snel gevonden en zet ik vroeg deze morgen de tent alweer op. De temperatuurmeter zal vandaag ruim 34 C aanwijzen. Aanvankelijk was het de bedoeling wat in de stad rond te kijken, maar de temperatuur drijft mij terug in de koelte van de auto. Ik besluit een rondje te gaan rijden rond Okanagan Lake. Via Hw 97c rijdt ik weer naar Penticton om vanaf daar via een secundaire weg naar Naramata en Chute Lake te rijden. Tot aan Naramate is de weg nog verhard, maar daarna wordt het eerst een gravelroad om vervolgens gewoon een zandweg te worden. Door de droogte stijgen grote stofwolken achter mij op. Chute Lake is een klein vakantie oord bij het gelijknamige meertje.

Na hier even rondgekeken te hebben rijdt ik weer verder. De weg wordt er niet beter op. Al laverend moet ik om grote kuilen heen. Veel sneller dan stapvoets rijden kan ik niet. Het lijkt wel dat ik in niemandsland terecht kom. Tot twee keer toe kom ik op een kruising. Ik rijdt maar rechtdoor, maar op een gegeven moment, enkele kilometers na de tweede kruising loop ik vast bij een fietsbrug. Ik keer om en kom weer bij de kruising. Het is nu even de vraag welke kant ik moet. Op goed geluk kies ik een richting. Na wederom enkele kilometers hobbelweg beland ik opnieuw op dood spoor. Wel staat hier een huis en gelukkig is er ook nog iemand. Navraag leert mij dat ik al bij de eerste kruising linksaf had gemoeten. Ik rijd daarom maar weer ongeveer 20 kilometer terug. Op de bedoelde kruising sla ik dan nu rechtsaf (ik kom immers nu vanaf de andere kant).

De weg kronkelt behoorlijk stijl naar beneden, maar na ongeveer 4 kilometer zie ik dan toch Kelowna liggen. Na nog eens 6 kilometer kronkelen en hobbelen heb ik dan eindelijk weer vlak asfalt onder het rubber. Dat rijdt toch wel een stuk aangenamer. Terug op de camping besluit ik mijn ledematen maar even lekker uit te strekken op het strandje bij Okanagan Lake, ca 200 meter vanaf de camping. Even lekker twee uurtjes liggen zonnen. 's Avonds lekker rustig op de camping zitten te lezen.

Naar Revelstoke

Ik pak de tent weer in om vandaag weer naar het noorden te rijden. Via Hw 97 en 97b en 1 rij ik weer naar de Rockies. Om precies te zijn naar Revelstoke. Allengs verandert de natuur weer en wordt het groener. Ook wordt het beduidend koeler. In Revelstoke is Lamplighter Campground snel gevonden. De camping ligt aan de rand van het stadje vlakbij de Columbian River, maar ook vlakbij een redelijk drukke spoorlijn.

Een paar kilometer buiten de stad ligt de Revelstoke Dam. Hier een rondleiding gehad. Best wel indrukwekkend om te zien hoe het binnenwerk er uitziet. Bij aankomst trouwens werden mijn tassen en auto goed nagekeken (denk aan 11 september 2001). Verder nog even rondgekeken in Revelstoke. 's Avonds in de stad gegeten. Het was allemaal drukte in het centrum. Op een pleintje op een klein podium zat een zanger/gitarist zijn liederen ten gehore te brengen. Een paar honderd man publiek had zich verzameld op het plein. Een leuke gezellige sfeer. Na een even geluisterd te hebben in een pizza gegeten en daarna terug naar de camping.

Upper Arrow Lake

Vanmorgen wil ik even wat meer van de omgeving verkennen. Via Hw 23 rijdt ik naar het zuiden langs de Columbia River. Deze mondt uit in Upper Arrow Lake bij Galena Bay. Hier wordt ik met een ferry (gratis) overgezet naar de overkant. Langs de boorden van Upper Arrow Lake rijdt ik naar Nakusp. Een klein aardig stadje. Na hier een kop koffie te hebben genoten en wat rondgekeken te hebben rijdt ik via dezelfde route weer terug naar Revelstoke.

Mount Revelstoke

Vanmiddag wil ik het wat hoger opzoeken en Mt Revelstoke Prov. Park bezoeken. Er leidt 1 weg het park in en wel naar boven. Aan het begin wordt al aangegeven dat je niet geheel tot de top door kunt rijden. Ik zie wel hoever ik kom. Via een slingerweg draai ik rond de berg omhoog. Regelmatig eventjes stoppen om hier en daar van het uitzicht te genieten. Ongeveer 1 km voor het eindpunt is de weg afgesloten en kunnen we niet verder. Tientallen auto's staan hier al geparkeerd in de berm. Ik sluit mij erbij aan en gewapend met mijn fototoestel en videocamera de laatste kilometer lopend omhoog. De reden waarom is duidelijk. Op de top begint het voorjaar nog maar net (let wel het is al 13 juli). Er ligt nog volop sneeuw op de weg. Het is ook frisjes boven. Ik ben in mijn korte broek en het voelt derhalve behoorlijk koud om de benen.

Zowel aan de (loof)bomen en struiken als de kleinere plantjes, bloemen is duidelijk te zien dat het voorjaar hier nog volop heerst. Het is fascinerend te zien hoe uiteindelijk een rivier hier wordt gevormd. Druppeltje voor druppeltje vormt zich een miniem stroompje. Dit stroompje vormt samen met anderen weer een groter stroompje etc. Uiteindelijk zal het water zich naar beneden storten en ergens in een rivier en/of meer uitmonden. Bovenstaande foto's geven een duidelijk beeld van de situatie boven op Mt. Revelstoke. 's Avond even lekker rustig op de camping gezeten.